Kerim Ülker'in bugünkü köşe yazısındaki "Bir tarihi yolcu ederken" başlıklı kısım şu şekilde:

"2022 Şubat ayında tarihinin en kanlı dönemlerinden birini yaşamaya başlayan Ukrayna, Rus Rejimi’ne karşı verdiği mücadeleyi sürdürmeye devam ediyor. Bu direnişi, bu vatan sevgisini yakından hissedenlerden biriydim aslında.

Eşimin annesi ve büyükannesini, zorlu bir süreçle deyim yerindeyse işgalin ortasından çıkarıp getirdik ülkemize. Büyükanneyi (Ukraynaca Babuşka anlamına geliyor) getirmek hayatımdaki en zor dönemlerden biriydi aslında. Babuşka, “Biz Hitler’den kaçmadık, Stalin’den korkmadık. Bunlardan mı çekineceğiz” diyordu cesaretle.

Onu ikna etmek zordu ama 2 haftanın sonunda yerinden ettik ve 17 gün sonra ülkemize getirebildik. Hep hüzün vardı yüzünde. Ukrayna’nın barış dönemindeki videolarını bulup izletiyorduk. Sürekli de köyünün mezarlığını izlemeyi seviyordu. Eşime barış döneminde buraya gömülmesini söylemişti. Savaşta ise küllerimi oraya serpin diye eklemişti. Bizim de tek amacımız, barışın hemen ertesinde toprağına götürmekti onu. Bahçesinde gezdirmekti.

Korkulanı erken yaşadık. Geçtiğimiz yıl yine şubat ayında son evredeki kanseri sessizce yaşadığını öğrendik. Bir senelik mücadelemizin ardından onu Cuma günü kaybettik. Son kez kızına ve torununa sarıldı, gözlerimize baktı, kanatlarını taktı, bizi yarım bıraktı.

O, bir yıl boyunca verdiği mücadelede ülke sevgisini daha samimice öğretti bizlere. Vatanın ne demek olduğunu, sevince en yüce duyguyla yaşandığını, direnmenin, boyun eğmemenin asil bir his olduğunu işledi kalbimize. Atatürk’ü çok severdi. “Keşke” derdi, “bizde de Atatürk olsaydı”. Türkiye’ye, Türklere derin bir saygısı vardı. Bayraktar SİHA’larına özellikle.

Bir yıl boyunca hastaneye her gidişimizde dünyanın en güzel yorgunluğuyla dönerdim evimize. Allah senden razı olsun Babuşka. Son bir yıl bana, bizlere yaşattığın her güzel an ve duygu için. Küllerini toprağına serpeceğiz, aklın kalmasın lütfen. Heroaim Slava. Slava Ukraina."

patronlardunyasi.com