İmamoğlu, New York Times’a yazdı, Erdoğan’ı hedef aldı: Sandıkta beni yenemeyeceğini anladı

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı ve CHP'nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu, İBB'ye yönelik yolsuzluk ve terör soruşturmalarında gözaltı ve tutuklanma süreci ile ilgili ABD merkezli New York Times gazetesinde bir yazı kaleme aldı.

Silivri Cezaevi'nde kaleme aldığı yazısında asılsız suçlamalarla tutuklandığını vurgulayan İmamoğlu'nun yazısı "Ben, Türkiye Cumhurbaşkanı’nın ana rakibiyim. Tutuklandım" başlığıyla yayımlandı.

İmamoğlu yazısında şu ifadelere yer verdi:

"19 Mart sabahının erken saatlerinde, onlarca silahlı polis memuru gözaltı kararıyla kapıma geldi. Manzara, Türkiye’nin en büyük şehri İstanbul’un seçilmiş belediye başkanının değil, bir teröristin yakalanmasını andırıyordu. Bu hamle, partim Cumhuriyet Halk Partisi’nin bir sonraki cumhurbaşkanlığı yarışı için ön seçim düzenlemesine dört gün kala gerçekleşti. Dramatikti, ancak pek de beklenmedik değildi. Bana yönelik aylardır artan hukuki tacizlerin bir parçasıydı ve nihayetinde, mezuniyetimden 31 yıl sonra üniversite diplomamın aniden iptal edilmesiyle doruğa ulaştı. Yetkililer, anayasanın cumhurbaşkanı için yükseköğretim diploması şartı koymasını kullanarak beni yarıştan diskalifiye edebileceklerini düşünüyor gibiydi.

Beni sandıkta yenemeyeceğini anlayan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, başka yollara başvurdu: Ana siyasi rakibini, güvenilir kanıtlardan yoksun olmasına rağmen yolsuzluk, rüşvet, suç örgütü yönetme ve yasaklı Kürdistan İşçi Partisi’ne (PKK) yardım suçlamalarıyla tutuklattı. Mali suçlamalar nedeniyle seçilmiş makamımdan uzaklaştırıldım. Yıllardır Erdoğan rejimi, demokratik denetim mekanizmalarını aşındırarak medyayı susturdu, seçilmiş belediye başkanlarını bürokratlarla değiştirdi, yasamayı devre dışı bıraktı, yargıyı kontrol altına aldı ve seçimleri manipüle etti. Son aylarda protestocuların ve gazetecilerin kitlesel tutuklanması, tüyler ürpertici bir mesaj verdi: Hiç kimse güvende değil. Oylar iptal edilebilir ve özgürlükler bir anda ellerinden alınabilir. Erdoğan yönetimi altında cumhuriyet, bir korku cumhuriyetine dönüştü. Bu, demokrasinin yavaş yavaş aşınmasından daha fazlasıdır. Bu, cumhuriyetimizin kurumsal temellerinin kasıtlı olarak yıkılmasıdır. Gözaltına alınmam, Türkiye’nin otoriterleşme sürecinde keyfi gücün kullanımına yönelik yeni bir aşamaya geçtiğini gösteriyor. Uzun bir demokratik geleneğe sahip bir ülke, artık geri dönüşü olmayan bir noktaya ulaşma riskiyle karşı karşıya.

Baskılar sadece benimle sınırlı kalmadı. Tamamen gizli tanık ifadelerinin derlemesinden ibaret olan bir iddianameye dayalı geniş çaplı bir operasyonla, polis belediyenin üst düzey yöneticileri ve iş dünyasından önemli isimler de dahil olmak üzere yaklaşık 100 kişiyi gözaltına aldı. Hükümet yanlısı medya organlarında yürütülen dezenformasyon ve karalama kampanyaları, bu gözaltıları önceledi. Ancak Türk halkı buna meydan okudu. Protesto yasaklarına ve şehirlerin ana girişlerindeki barikatlara rağmen, İstanbul’dan Erdoğan’ın geleneksel olarak güçlü olduğu kuzeydoğudaki Rize’ye kadar yüz binlerce vatandaş sokaklara döküldü. Gözaltına alınmamdan saatler ve takip eden günler içinde her yaştan ve kesimden insan partime katıldı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi binasının önünde, giderek sertleşen önlemlere ve gözaltılara rağmen nöbetler tutuldu. Baskılara rağmen Cumhuriyet Halk Partisi pazar günü ön seçimini başarıyla gerçekleştirdi. Parti kayıtları, 1,7 milyon kayıtlı üye de dahil olmak üzere toplam 15 milyon kişinin, beni partinin cumhurbaşkanı adayı olarak seçmek için oy kullandığını gösterdi.

2019’da belediye başkanı olarak seçilmemden bu yana, neredeyse 100 soruşturma ve bir düzine dava ile karşı karşıya kaldım. Akıl almazdan saçmaya kadar uzanan her suçlama, beni yıpratma, beni seçen halka hizmet etmemi engelleme, görevimden uzaklaştırma ve Sayın Erdoğan’a rakip olmamı ortadan kaldırma çabasının bir parçası oldu.

Şimdiye kadar, Erdoğan’ın desteklediği adaylara karşı üç kez yarıştım — 2019’da İstanbul’daki iki yerel seçimde ve geçen yıl bir kez daha — ve kendisi de bana karşı bizzat kampanya yürüttü. Her seferinde kazandım. Artık beni seçimlerde yenemeyen Erdoğan, yargı üzerindeki kontrolünü kullanarak, seçimler bugün yapılsa kazanabileceğimi gösteren son anketlere göre, bir rakibini saf dışı bırakmaya çalışıyor.

Artan adaletsizlik ve sıkıntılı bir ekonomi karşısında, Türkiye’de kamuoyu öfkesi kaynama noktasına ulaştı. İnsanlar seslerini yükseltiyor ve kapsayıcılık, adalet ve daha iyi bir gelecek umudu vaat eden bir adayın etrafında birleşiyorlar. Susturulmayacaklar. Ancak halk, benim tutuklanmamı aynı zamanda Türkiye’yi otokrasi yolunda daha da ileri itme girişimi olarak gördü. Baskıya rağmen, dayanışma işaretleri varlığını sürdürüyor. Türkiye’de ve ötesinde, Amsterdam’dan Zagreb’e kadar sosyal demokrat liderler ve belediye başkanları, cesaret ve ilke doğrultusunda tutuklanmamın ardından desteklerini gösterdiler. Sivil toplum da geri adım atmadı.

Peki ya dünya genelindeki merkezî hükümetler? Onların sessizliği kulakları sağır edecek kadar güçlü. Washington, Türkiye’deki 'son tutuklamalar ve protestolara ilişkin endişelerini' dile getirmekle yetindi. Avrupa liderleri ise birkaç istisna dışında güçlü bir tepki göstermekte başarısız oldu. Türkiye’de ve dünyanın pek çok yerinde yaşananlar, demokrasinin, hukukun üstünlüğünün ve temel özgürlüklerin sessizlik içinde var olamayacağını ve 'realpolitik' kılıfına sokulmuş diplomatik çıkarlar uğruna feda edilemeyeceğini göstermektedir.

Şüphesiz ki son gelişmeler; Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı, komşumuz Suriye’de Esad rejiminin devrilmesi ve Gazze’deki yıkım; Türkiye’nin stratejik önemini artırdı, özellikle de Avrupa güvenliğine yardımcı olma kapasitesi göz önüne alındığında. Ancak jeopolitik, değerlerin aşınmasını, özellikle de insan hakları ihlallerini görmezden gelmemize neden olmamalıdır. Aksi takdirde, küresel kurallara dayalı düzeni parça parça sökenleri meşrulaştırmış oluruz. Türkiye’de demokrasinin hayatta kalması yalnızca bu ülkenin halkı için değil, aynı zamanda dünya çapında demokrasinin geleceği için de hayati öneme sahiptir. Kontrolsüz güçlü adamlar çağında, demokrasiye inananların da rakipleri kadar sesli, güçlü ve kararlı olması gerekmektedir. Demokrasinin kaderi, kurumlar çökerken sessiz kalmayı reddeden öğrencilerin, işçilerin, yurttaşların, sendikaların ve seçilmiş yetkililerin cesaretine bağlıdır. Adalet ve demokrasi için mücadele eden Türkiye halkına ve dünyanın dört bir yanındaki insanlara inancım tamdır."

DİLEK İMAMOĞLU DA THE ECONOMIST'E YAZMIŞTI

Ekrem İmamoğlu'nun eşi Dilek İmamoğlu da dün İngiltere merkezli The Economist dergisinde yaşanan süreçle ilgili bir yazı kaleme almıştı.

"Ekrem İmamoğlu'nun eşi, tutuklanmasının bir belediye başkanını nasıl harekete dönüştürdüğünü anlatıyor" başlıklı makalede Dilek İmamoğlu, “Ekrem'in tutuklanması ve görevden uzaklaştırılması, onu ve halkı sindirmeyi amaçlıyordu. Bunun yerine, Türkiye'nin dört bir yanındaki insanları harekete geçirdiler. İllere ve siyasi ayrımlara bakılmaksızın, yaşı, geçmişi veya cinsiyeti ne olursa olsun, milyonlarca kişi bu anı ülkenin demokrasisi için bir kırılma noktası olarak görüyor. Ekrem'in davası artık daha büyük bir şeyin, hukukun üstünlüğünün çöküşünün, ifade özgürlüğü alanının daralmasının ve yönetenler ile oylarının geçersiz kılındığını düşünenler arasında büyüyen ayrışmanın sembolü olarak duruyor" ifadelerini kullanmıştı.

patronlardunyasi.com